Türkiye’nin Doğu, Güneydoğu, Akdeniz, İç Anadolu ve Karadeniz bölgeleri, Kahramanmaraş merkezli 10 ili etkileyen 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki sarsıntılarla sarsıldı.
Depremler, yıkımlara, vefat ve yaralanmalara yol açtı.
İKİ ÖLÇEK: BÜYÜKLÜK VE ŞİDDET
DEÜ DAUM Müdürü ve Jeoloji Mühendisliği Kısmı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Hasan Sözbilir, zelzelenin tesir ettiği şiddete dikkat çekti.
Depremin büyüklük ve şiddet olarak iki ölçeği olduğunu lisana getiren Prof. Dr. Sözbilir, “Büyüklük sarsıntı sırasında ortaya çıkan gücün büyüklüğünü belirtir.” dedi.
Bugüne kadar en büyük sarsıntının 1960 yılında 9,5 büyüklüğündeki Şili zelzelesi olduğunu hatırlatan Sözbilir, “Bir sarsıntının şiddeti ise zelzelenin insan kaynaklı yapılarla doğal yapılar üzerindeki hasar derecesini anlatır. Roma sayılarıyla yazılır ve I-XII (1- 12) ortasında değişen kıymetlerle tabir edilir.” diye konuştu.
“Kahramanmaraş ve Elbistan zelzeleleri 7.5 üzeri büyüklüğündeydi. Ama bu sarsıntılar XI (11) şiddeti seviyesinde hasar yaptı. Binlerce bina yıkıldı. Altyapı sistemi çöktü. Köprüler yıkılıp, demir yolu rayları hasar gördü. Bölgede büyük ölçekli heyelanlar oluştu.” diyen Sözbilir, zelzelenin şiddetinin 11’e ulaştığını vurguladı.
9 saat ortayla gelişen sarsıntıların dünyada eşi gibisi olmayan bir yıkım gerçekleştirdiğini söz eden Sözbilir, “En ağır yıkımın yaşandığı Antakya, son 2000 yılda 4’üncü büyük zelzelesini yaşamış oldu. Milattan sonra 115 yılında oluşan birinci zelzelede 260 bin kişi can vermişti. Milattan sonra 526’da yaşanan 2’nci büyük zelzelede tekrar 250 bin kişinin can verdiğine dair kayıtlar bulunmaktaydı. 1822 yılındaki sarsıntıda ise 20 bin kişi can vermişti.” sözlerini kullandı.
“RİSKLİ BÖLGE”
Doğu Anadolu Fayı ile Meyyit Deniz Fayı’nın kesiştiği coğrafyada Antakya’nın yer aldığına değinen Prof. Dr. Sözbilir, “Türkiye’de sarsıntı tehlikesi açısından en riskli bölgede bulunmakta. Bu nedenle kentin yine yapılandırılmasından evvel, yer seçimi ve bina sarsıntı yönetmeliğiyle ilgili mevcut yasa, yönetmelik ve yönergeler yine gözden geçirilmelidir. Bunu yaparken, üniversitelerin en üst bilimsel seviyede sisteme katkı koyması hayati derecede değerlidir. Bunun yanında ehliyetsiz ve ehil olmayan tüm mühendis, mimar, müteahhit ve kent bölge planlamacıların bu sürecin dışında tutulması gerekmektedir” diye konuştu.